Կարդա «Շահաբաս եւ սրուակ մի գինի եւ միջնորդն» առակը (էջ 44՝ 24)
- Վերածիր տեքստը աշխարհաբարի, գրաբար տեքստը կարդա եւ ձայնագրիր։
Ավանդությունը պատմում է, որ Շահաբասի անցնելու ժամանակ մի հարբած հայ գալիս է, բռնում է նրա ձիու սանձից և ասում է․
—Ես ուզում եմ գնել այս ձին, ինչքանո՞վ ես վաճառում։
Շահաբասը հրամայում է, որ այդ մարդուն տանեն տուն և հաջորդ օրը բերեն իր մոտ։ Երբ որ ուշքի եկավ հարբածությունից, ծառաները պատմեցին, թե ինչ է եղել ու այդ մարդը սկսեց սարսափել։ Այդ մարդու կինը մի սրվակ գինի տվեց և ասեց, թե ինչ պետք է խոսա Շահաբասի մոտ։ Ծառաները նրան տարան Շահաբասի մոտ։ Շահաբասը հարցրեց․
—Ինչքանով ես ուզում գնել։
Նա հանեց գինու սրվակը և դրեց արքայի դիմաց ու ասաց․
—Տեր իմ, սա է ձեր ձիու գնորդը, ես միայն միջնորդն եմ։ Վերջնական պայմանավորվեք գնի համար ու եթե ինձ՝ միջնորդիս ինչ-որ բան շնորհեք, այն ձեր շնորհքն է։
Արքային շատ դուր եկավ այդ մարդու պատասխանը, դրա համար էլ ներսում շնորհեց այդ մարդուն։
- Գրավոր մեկնաբանիր առակը բլոգումդ, բեր ուրիշ պատմություն, որը հաստատում կամ հերքում է առակի ասելիքը։
Պատմության ասելիքը այն է, որ երբ հարբած և ոչ միայն, առանց մտածելու բաներ ենք անում, որը իրականում մենք չենք անում այլ, ալկոհոլն է անում մեր տեղը։ Պատմությունը ուզում է ասել, որ ինչ-որ բան անելուց ամպայման պետք է գիտակցենք ինչ ենք անում։
Հրաչ Ղալամքարյան 